موشک های بالستیک با سرعت و برد بلندی به سمت هدف پرتاب میشوند و ردیابی دشواری دارند، اما ماهواره های جدید آمریکا آنها را شناسایی میکنند.
آژانس توسعه فضایی آمریکا (SDA) اعلام کرده است که قصد دارد طی هفتههای آینده، صورت فلکی ماهواره های خود را برای کشف موشک های بالستیک آزمایش کند. این گروه ماهوارهای که با نام «ردیاب مرحله صفر» شناخته میشود، حاصل همکاری مشترک شرکتهای اسپیس ایکس و ال 3 هریس تکنولوژیز بوده و طی 12 ماه گذشته به صورت مرحلهای به فضا پرتاب شده است.
این صورت فلکی متشکل از 8 ماهواره، برای مشاهده و جمع آوری اطلاعات از پرتابهای برنامهریزی شده موشکهای آمریکا مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. برای انجام مؤثر این کار، ماهوارهها پیش از پرتاب در موقعیتی مناسب بر فراز منطقه آزمایش مستقر خواهند شد. تاکنون اطلاعات بیشتری در مورد پرتابهای آزمایشی موشکها منتشر نشده است؛ با این حال، به احتمال زیاد این پرتابها در مدار بالای پایگاه فضایی نیروی فضایی واندنبرگ در کالیفرنیا یا یکی دیگر از سایتهای وزارت دفاع صورت خواهد گرفت.
درک تورنر، مدیر آژانس توسعه فضایی آمریکا، چند روز پیش اعلام کرد، در حالی که اولین ماهوارههای ردیاب به جمعآوری و انتقال دادهها مشغول بودهاند، موقعیت آنها هنوز با زمان پرتاب موشک همخوانی نداشته است.
ماهواره های آمریکا چگونه موشک های بالستیک را شناسایی خواهند کرد؟
وی در جریان یک جلسه توجیهی در سمپوزیوم فضایی در کلرادو اسپرینگز به خبرنگاران گفت:
ما همکاری بسیار نزدیکی با آژانس دفاع موشکی داشتهایم، که در واقع برخی از زمانهای پرتاب خود را برای انجام آزمایشاتشان تنظیم کردهاند تا مطمئن شویم ماهوارههای ما عبور خوبی از فراز آنها داشته باشند و بتوانیم آزمایشاتشان را ببینیم. انتظار داریم این اتفاق بهزودی بیفتد.
با این حال، او خاطرنشان کرد که این ماهوارهها در حال حاضر در حال نظارت بر «نقاط داغ» پرتاب موشکها هستند.
نمونه اولیه این فناوری (Tranche 0) به دلیل تعداد کم ماهوارهها با محدودیتهایی روبرو است. این سازمان انتظار ندارد تا چند سال دیگر و با دستیابی به حدود 40 ماهواره، به پوشش جهانی دست یابد. تورنر اشاره کرد که تنها چهار مورد از هشت ماهواره موجود در مدار، داده ارسال میکنند. آخرین ماهوارههایی که در فوریه پرتاب شدند همچنان در حال بررسی نهایی هستند، به این معنی که SDA تنها میتواند حدود 10 درصد از پوشش مورد نیاز را تأمین کند.
در طول فاز نمایشی، ماهوارههای Tranche 0 دیتای بیشتری نسبت به ماهوارههای عملیاتی به زمین منتقل میکنند. دلیل این امر، تمایل سازمان برای جمع آوری هر چه بیشتر اطلاعات است. با این حال، حجم بالای دادههای تخلیه شده، فرآیند انتشار را طولانیتر میکند.
تورنر گفت: «یک تا دو روز طول میکشد تا پس از گرفتن تصویر از یک رویداد، تمام آن دادهها را برای اجرا در الگوریتمها به پایین منتقل کنیم. به همین دلیل است که این اهداف فرصتطلبانه غیرقابل پیشبینی هستند؛ زیرا نمیتوانیم دادهها را برای بررسی و سپس آزمایش مجدد به پایین منتقل کنیم.»
ماهواره های بیشتری در راه هستند
این سازمان قصد دارد 35 و 54 ماهواره را در Tranche 1 و Tranche 2 مستقر کرده و در نهایت یک لایه ردیابی موشکی با حداقل 100 ماهواره ایجاد کند. تورنر اعلام کرد که تعداد ماهوارههای Tranche 3 بسته به بازخورد کنگره در مورد درخواست بودجه 1.7 میلیارد دلاری برای این پروژه در سال 2025، اواخر امسال تعیین خواهد شد. به گفته او، برنامه اولیه آنها 54 ماهواره بوده است که بسیار شبیه به برنامههای Tranche 2 است.
ماهوارههای Tranche 3 از قابلیتهایی مشابه مدلهای قبلی برخوردار خواهند بود. با این تفاوت که آنها ظرفیت بیشتری در مدار خواهند داشت که منجر به بهبود عملکرد میشود. تورنر توضیح داده که این روند با تکیه بر ردیابی Tranche 2 برای رسیدن به آن تعداد 100 ماهواره ادامه خواهد یافت. او همچنین افزوده است که با افزودن تعداد بیشتری از ماهوارههای دفاع موشکی، اطمینان حاصل خواهند کرد که تا سال 2030 پوشش کافی برای مأموریت دفاع موشکی داشته باشند.
حالااگر«موشک ضدماهواره»زدکرک وپرش روریخت،چطور؟من یه لحظه بیاد عقاب جهانی یا«global hawk»افتادم که برای اولین باردرجهان توسط اون سامانه پدافند۱۵خردادایرانی چنان زدکه ،کرک وپرش ریخت حسابی!