هر آن‌چه باید در مورد شارژر بی سیم و فناوری به کار رفته در آن بدانید

شارژر بی سیم در اولین نگاه وسیله‌ای جادویی به نظر می‌رسد؛ ما در اینجا شما را با فناوری به کار رفته در شارژرهای وایرلس آشنا خواهیم کرد.

تکنولوژی شارژر بی سیم آنقدرها هم که به نظر می‌رسد اسرارآمیز نیست و درک نحوه کار آن با نگاهی دقیق‌تر آسان است. پس بیایید با هم ببینیم شارژر وایرلس چگونه کار می‌کند و نقش آن در آینده دنیای تکنولوژي چیست.

نحوه عملکرد شارژر بی سیم چگونه است؟

این تکنولوژی از روشی به نام شارژ‌ القايی استفاده می‌کند. این روش در قرن 19 میلادی ابداع شده ولی تنها اخیراً به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفته است.

استفاده از سیم‌پیچ‌ و قانون اورستد برای انتقال انرژی

شارژ القایی از قانونی به نام قانون اورستد پیروی می‌کند. طبق این قانون زمانی که جریان الکتریسیته در یک سیم به حرکت در می‌آید موجب ایجاد میدانی مغناطیسی می‌شود.

با محکم‌تر پیچیدن سیم‌ها و حرکت جریان الکتریسیته،‌ میدان مغناطیسی حتی قوی‌تر هم می‌شود. پس اگر شارژر بی سیم را باز کنیم چنین سیم‌پیچ‌های در هم تنیده‌ای را خواهید دید که جریان الکتریکی را به یک میدان مغناطیسی تبدیل می‌کند و می‌توان انرژی الکتریکی معلق در آن را با وسیله دیگری جذب کرد.

البته این کار به همین راحتی‌ها نیست و نباید انتظار داشت که با قرار دادن باتری روی پاد آن را شارژ‌ کنیم. در اینجا باید گیرنده‌ای تعبیه شود که انرژی الکترومغناطیسی را گرفته و دوباره آن را به جریان الکتریکی تبدیل می‌کند. بهترین مورد برای انجام چنین کاری استفاده از یک سیم‌پیچ دیگر است.

برای انتقال الکتریسیته به صورت بی‌سیم می‌توان جریان را در یک سیم‌پیچ حرکت داد و سیم‌پیچ دیگری را در کنار آن قرار داد. سیم‌پیچ القایی،‌ جریان الکتریکی را طبق قانون اورستد به میدان الکترومغناطیسی تبدیل می‌کند.

اگر یک سیم‌پیچ گیرنده را در این میدان قرار دهیم،‌ انرژی الکترومغناطیسی را گرفته و آن را دوباره به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کند. حال می‌توان این جریان الکتریکی را به جایی مثل باتری گوشی هدایت کرد.

چرا از تکنولوژی شارژ بی سیم در همه جا استفاده نمی‌شود؟

شاید به نظر برسد که شارژر بی سیم یک شگفتی قرن بیست و یکمی است ولی همان‌طور که گفتیم اکنون بیش از صد سال از ابداع آن می‌گذرد. اگرچه انتقال انرژی بدون سیم شگفت‌انگیز است ولی این تکنولوژی محدودیت‌هایی نیز دارد.

اول این‌که فاصله سیم‌پیچ‌های القایی و گیرنده نمی‌تواند از چند میلی‌متر بیشتر باشد. دلیل این موضوع آن است که میدان مغناطیسی ایجاد شده در سیم‌پیچ القایی آن‌چنان بزرگ نیست و برای به جریان افتادن الکتریسیته، باید دو سیم‌پیچ را کاملاً به هم چسباند. این در مقایسه با تکنولوژی‌هایی مثل وای شارژ – Wi-Charge یک عیب بسیار بزرگ است. تکنولوژی وای شارژ تا فاصله 9 متری و بدون نیاز به همگام‌سازی دو دستگاه با یکدیگر عمل می‌کند.

دوم این‌که شارژر بی سیم در مقایسه با شارژرهای سیم‌دار بسیار آهسته‌تر عمل می‌کند. شارژر بی سیم باید یک سیم‌پیچ را شارژ کرده سپس آن انرژی را به یک سیم‌پیچ دیگر در فاصله‌ای میلی‌متری انتقال دهد. با چنین شرایطی شاید استفاده از شارژر سیم‌دار منطقی‌تر به نظر می‌رسد.

شارژرهای بی سیم پیش از این تنها در وسایل پزشکی و مسواک‌های برقی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و تنها چند سال است که شاهد استفاده از آنها در گوشی‌های هوشمند هستیم.

امروزه اگر گوشی شما از تکنولوژی شارژ بی سیم پشتیبانی می‌کند می‌توانید از پلتفرم کوچکی برای شارژ‌ کردن آن استفاده کنید. این پلتفرم‌ها دارای سیم‌پیچ‌هایی هستند که انرژی الکتریکی را به گوشی هوشمند انتقال می‌دهند.

شارژ بی سیم چی – Qi چیست؟

همان‌طور که می‌دانید گوشی‌های هوشمند توسط شارژرهای سیم دار با پورت‌های مختلف شارژ می‌شوند و یک کابل شارژر خاص به پورت‌های مختلف متصل نمی‌شود. در مورد شارژرهای بی سیم نیز می‌توان گفت که همین رویه تکرار شده و استانداردهای مختلفی وجود دارد.

اما تفاوت اینجاست که تکنولوژی شارژ بی سیم دارای یک استاندارد اصلی است؛ درست مانند کابل USB 3.0 که این روزها در بسیاری از گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شود. در حال حاضر بزرگ‌ترین استاندارد شارژ‌ بی سیم، استاندارد Qi (بخوانید چی) است.

شارژ بی سیم چی در تمامی برندهای بزرگ گوشی هوشمند از آیفون گرفته تا گوگل پیکسل و سامسونگ گلکسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین برخی از تولیدکنندگان کوچک‌تر شارژرهای بی‌ سیم نیز از استاندارد چی استفاده می‌کنند.

استاندارد شارژ بی سیم چی نیز درست از همان مفهوم که در بالا توضیح دادیم پیروی می‌کند. اما با ایجاد یک استاندارد برای این تکنولوژی، تولیدکنندگان شارژرهای بی‌ سیم و طراحان گوشی‌های هوشمند می‌توانند محصولات خود را در هماهنگی با هم تولید کرده و مطمئن باشند که همه گوشی‌ها به اندازه کافی شارژ می‌شوند.

مزیت‌های استفاده از شارژر بی سیم

اگر به فکر استفاده از این تکنولوژی هستید بهتر است مزایای آن را بدانید. اول این‌که این تکنولوژی برای کسانی که فراموش می‌کنند دوشاخه شارژر را به برق بزنند بسیار کاربردی است. تنها کافی است که پد شارژر را در جایی که معمولاً گوشی خود را شارژ می‌کنید قرار داده و گوشی را در هنگام عدم استفاده روی آن بگذارید.

دوم این که استفاده از شارژر بی سیم یعنی دیگر لازم نیست کابل را برای هر بار شارژ به گوشی بزنید. همان‌طور که می‌دانید پورت‌های شارژر به مرور زمان فرسوده شده و رنگ می‌بازند. اما با استفاده از شارژر بی‌سیم دیگر از چنین خسارت‌هایی خبری نیست.

معایب استفاده از شارژر بی سیم

اما دلیل همه گیر نشدن شارژ بی سیم چیست؟ دلیل انی موضوع آن است که تکنولوژی شارژر بی سیم در حال حاضر مشکلاتی دارد.

ابتدا این که شارژ بی سیم برای افرادی که به صورت مدام از گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کنند مناسب نیست. اگر از جمله افرادی هستید که هر پنج دقیقه یک بار گوشی را چک می‌کنید استفاده از پد شارژ بی سیم برای شما آزاردهنده خواهد بود. با اینکه می‌توان حین اتصال کابل‌های شارژر از گوشی استفاده کرد ولی پدهای شارژ بی سیم باید همواره روی سطحی صاف باشند.

دوم این که پروسه شارژ با کابل بسیار سریع‌تر است. اگر شارژ سریع برای شما مهم است، بهتر است از همان شارژرهای سیم‌دار استفاده کنید.

با این حال، شرایط ممکن است در آینده تغییر کند. برای مثال شیائومی شارژر بی سیمی معرفی کرده که می‌تواند گوشی هوشمند را در عرض 20 دقیقه شارژ کند. بنابراین به زودی شاهد شارژرهای بی سیم با سرعتی به اندازه مدل‌های سیم دار خواهیم بود.

کلام آخر

شارژرهای وایرلس بدون اشکال نیستند ولی فراموش نکنیم که این تکنولوژی روزهای ابتدایی خود را پشت سر می‌گذراند. اما برای استفاده از این تکنولوژی ابتدا باید یک گوشی هوشمند مناسب تهیه کرده و آن‌گاه از میان موارد متعدد موجود، پد شارژر مناسب را خریداری کنید.