ایتالیا، فرانسه و یونان موشک ضد تانک میلان به اوکراین ارسال می‌کنند

موشک ضد تانک میلان از جمله تسلیحاتی است که 3 کشور ایتالیا، فرانسه و یونان که همگی عضو ناتو هستند، برای اوکراین ارسال می‌کنند.

میلان در 1970 توسط کمپانی دفاعی اروپایی MBDA طراحی و از 1972 وارد خدمت در ارتش فرانسه شد. پس از آن 48 کشور دیگر نیز میلان را خریداری نمودند که از بین آن‌ها می‌توان به انگلیس، یونان، ایتالیا، اسپانیا و آلمان اشاره کرد. البته انگلیس میلان را چندین سال است که از خدمت خارج کرده، اما کشورهای دیگر همچنان آن را در خدمت دارند. میلان 2 در سال 1984 به خدمت در آمد. البته مدل میلان 3 در سال 1996 وارد خدمت شد و نسبت به نمونه‌های دیگر جدیدتر است. آخرین نمونه آن نیز میلان‌ ER نام دارد که پیش از 2010 وارد خدمت شد.

این موشک دوش پرتاب نیست و پرتابگر آن پیش از شلیک بایستی روی زمین مستقر شود. هدایت موشک نیز به صورت نیمه خودکار در خط میدان دید است. بدان معنا که کاربر پس از هدف گرفتن زره پوش بایستی تا لحظه برخورد نشانگر را روی آن نگه دارد تا موشک به سمتش برود. اطلاعات نیز از طریق یک سیم نازک به موشک منتقل می‌شود که همزمان با پرواز آن، از قرقره بلندی که درون پرتابگر دارد رها شده و به دنبال موشک کشیده می‌شود. به عبارتی خبری از ارسال فرامین هدایتی به روش بی‌سیم به موشک نیست.

تانک‌های T-90 روسی دارای سیستمی به نام شتورا به منظور اخلال در دیر کاربر و نتیجا خطا رفتن موشک‌هایی با هدایت نیمه خودکار در خط میدان دید هستند. با این حال میلان در نسخه 3 و سپس ER به نشانگر الکترونیکی و سیستم CCD ضد اخلال مجهز شده است. پرتابگر تمامی نمونه‌ها به میلان 3 قابل ارتقا هستند. چشمی میلان 3 دارای دید حرارتی به منظور دید در تاریکی مطلق و از بین دود، مه و غبار است که می‌توان آن را روی دیگر پرتابگرها نصب کرد. به بیانی نسخه 3 همان نسخه 2T است که به نشانگر الکترونیکی جهت مقابله با سیستم اخلالگر مجهز شده است.

موشک میلان ER و پرتابگرش

میلان 1 تا 2 کیلومتر، میلان 2، 2T و 3 تا 2.5 کیلومتر و در نمونه ER تا 3 کیلومتر برد دارد. این موشک موتور راکتی سوخت جامد داشته و سرجنگی آن در 3 نسخه آخر از نوع دو مرحله‌ای و به شدت انفجاری ضد تانک است. در مدل ER مرحله اول این سرجنگی پس از برخورد ابتدا زره واکنشی تانک را نابود و سپس سرجنگی اصلی تا 1000 میلی‌متر در زره (یا 3 متر در بتن مسلح) نفوذ می‌کند. میزان نفوذ در مدل پایه 350 میلی‌متر و در نسخه 2 تا 550 میلی‌متر است. سرجنگی نسخه 2T و 3 نیز 880 میلی‌متر نفوذ دارد، با این تفاوت که سرجنگی این مدل‌ها دو مرحله‌ای است.

موشک ضد تانک میلان از نسخه 2T می‌تواند از هر جهت که به T-72 برخورد کند (حتی از جلوی شاسی و برجک) آن را کاملا نابود سازد. البته نسخه 2 به دلیل نفوذ 550 میلی‌متری و سرجنگی تک مرحله‌ای قادر به نفوذ از جلو به شاسی نیست، اما علیه برجک شانس نفوذ بالایی دارد. دیگر زره پوش‌ها نظیر نفربر و خودروی رزمی پیاده نظام نیز اهداف آسانی برای هر نسخه از میلان هستند. امکان هدف قرار دادن هلیکوپتر نیز با خانواده 5 عضوی موشک ضد تانک میلان وجود دارد.

دید دوربین هدفگیر میلان

برای T-80 و T-90 نیز از مدل 2 به بعد بایستی به بخش پایینی جلوی شاسی و یا زیر توپ برخورد کنند. از دیگر زوایا نیز کاملا هدف را نابود می‌کنند. البته موشک حتی اگر نفوذ نیمه کاملی به برجک تانک‌های روسی داشته باشد نیز می‌تواند آن‌ها را نبود کند. زیرا سیستم گلوله‌گذار خودکار آن‌ها مهمات را دور برجک نگه داشته و کوچکترین نفوذ به برجک سبب شعله‌ور شدن و انفجارشان می‌شود. در این حالت مهمات منفجر شده که سبب مرگ آنی خدمه شده و برجک ده‌ها متر به هوا می‌رود و یا شعله‌ور می‌شوند که سبب آتش‌سوزی و ذوب شدن تانک از درون و مرگ دردناک خدمه می‌شود.

موشک با انفجاری کوچک به بیرون از لوله پرتاب تا به فاصله امن 3 متری از خدمه رسیده و سپس موتور اصلی خود را روشن و با سرعت 200 متر بر ثانیه به سمت هدف پرواز می‌کند. چشمی هدف گیر و دید در شب نصب شده روی پرتابگر موشک تا 7 کیلومتر برد دارد. پرتابگر قابلیت استفاده مجدد داشته و پس از هر شلیک، یک موشک جدید روی آن بارگذاری می‌شود. نواخت آتش هر پرتابگر نیز تا 3 موشک در دقیقه است. میلان موشک دقیقی است و احتمال برخوردش به هدف تقریبا 100 درصد است. اعتمادپذیری آن نیز نرخ 95 درصدی دارد؛ یعنی احتمال خرابی 5 درصد است.

نصب میلان روی خودرو

موشک ضد تانک میلان در نسخه ER که سنگین‌ترین نمونه است 13 کیلوگرم وزن دارد. وزن پایه و پرتابگر آن نیز 21 کیلوگرم است و قبل از شلیک بایستی آن را روی یک سطح مستقر کرد.  همچنین امکان نصب این پرتابگر روی خودروهای سبک تا زره‌ پوش‌های سنگین نیز وجود دارد. این موشک را می‌توان در هر شرایط آب و هوایی و هر ساعت از شبانه روز علیه اهداف مختلف به کار گرفت. نشانگر الکترونیکی آن نیز در مدل 3 و ER موقعیت موشک را به نحوی به کاربر که مشغول هدایت آن است نشان می‌دهند که نمی‌توان آن را گمراه کرد.

فرانسه تاکنون دست کم چند ده پرتابگر با شمار نامشخصی موشک (احتمالا نسخه 2 و 2T) و همچنین راکت اندازهای ضد زره آپیلاس به اوکراین فرستاده است. ایتالیا نیز قصد دارد موشک‌های میلان 2/2T به همراه شمار زیادی راکت انداز ضد تانک پانزرفاوست 3 و استینگر برای کیف بفرستد. یونان نیز احتمالا میلان به همراه پانزرفاوست 3 برای مدافعان اوکراینی بفرستد. موشک ضد تانک میلان تنها سلاح ضد زره‌ انفرادی و کوچکی است که یونان می‌تواند برای اوکراینی‌ها بفرستند. زیرا موشک‌های کورنت خود را روی خودرو نصب و اسپایک‌هایش نیز نمونه خودرو پرتاب هستند.

با شلیک موشک، لوله پرتاب نیز از روی پرتابگر کنار رفته تا بتوان موشک دیگری روی آن نصب و شلیک کرد

البته میلان دیگر موشکی قدیمی است. هدایت نیمه خودکار سبب افزایش ریسک برای کاربر شده و برد موشک نیز چندان بالا نیست. فرانسه از 2017 موشکی به نام MMP وارد خدمت کرد که یکی از برترین موشک‌های ضد تانک موجود در دنیاست؛ علاوه بر این جاولین نیز دارد. ایتالیا نیز پس از خرید اسپایک از اسرائیل، میلان را در حالت ذخیره نگه داشت و حال آن‌ها را برای اوکراین می‌فرستد. در ابتدا اعلام شده بود ایتالیا اسپایک نیز به اوکراین می‌فرستد، اما بعید است اسرائیل به دلیل رابطه نزدیک و صمیمانه با مسکو اجازه ارسال سلاح‌هایش به جبه‌های علیه روسیه را بدهد.