گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
محققان ژاپنی راهکار خنده‌دار و عجیبی را برای رفع یکی از مشکلات سیستم های رانندگی خودکار یا خودران ارائه داده‌اند؛ دو چشم درشت حواس‌جمع!
خودروهای خودران هر چقدر هم که به دوربین‌ها یا سنسورهای مختلف مجهز باشند، در نهایت هیچ‌وقت بی‌عیب و نقص نخواهند بود. با این حال، مطالعه تازه‌ای از محققان ژاپنی حکایت از این دارد که با یک ارتقای پیش پا افتاده می‌توان از احتمال برخورد خودروهای خودران به عابران پیاده‌ای که موفق به تشخیصشان نشده‌اند تا حد زیادی جلوگیری کرد. راهکار آن‌ها برای سیستم های رانندگی خودکار شاید کمی خنده‌دار باشد اما یک جفت چشم با بخش مردمک بزرگ متحرک است که نشان می‌دهد خودرو متوجه وجود موانع نظیر عابر پیاده شده یا خیر.
ایده خنده‌دار اما شاید کارآمد ژاپنی‌ها برای سیستم های رانندگی خودکار
اینکه فرد هنگام عبور از خیابان با راننده خودروی در حال نزدیک‌شدن ارتباط چشمی برقرار کند و مطمئن شود که راننده توقف می‌کند تا اجازه عبور به او بدهد، کم و بیش به صورت ناخودآگاه اتفاق می‌افتد. اینجا است که خودروهای خودرانِ مبتنی بر دوربین و سنسور کار را سخت می‌کنند، چون هیچ نشانه واضحی را از تشخیص موانع پیش روی خود بروز نمی‌دهند و در نتیجه، عابران پیاده و بقیه کاربران جاده را به خطر می‌اندازند.
محققان دانشگاه‌های توکیو و کیوتو طی مقاله جدیدی که در چهاردهمین کنفرانس بین‌المللی درباره رابط‌های کاربری خودرو ارائه کرده‌اند، نتیجه آزمایش یک ماشین گلف با دو چشم درشتِ تحت کنترل دستی را شرح داده‌اند. این محققان طی این آزمایش، چهار موقعیت مختلف را بازسازی کرده‌اند که در جریان آن‌ها ماشین گلف مذکور به عابران پیاده‌ای که قصد عبور از خیابان را دارند نزدیک می‌شود. در ادامه پیش از ارائه توضیحات بیشتر، ویدیویی را از آزمایش مذکور برای سیستم های رانندگی خودکار یا خودران مشاهده می‌کنید:
در یکی از این موقعیت‌ها، فرد متوجه حضور خودرو می‌شود و خودرو هم در شرف توقف است. در دیگری فرد حواس‌جمع نیست و خودرو هم به مسیر خود ادامه می‌دهد. بعد از آن، دو موقعیت قبلی تکرار می‌شوند اما این بار با چشم‌های قرار گرفته روی ماشین گلف؛ در یکی چشم‌های درشت متحرک به عابر پیاده نگاه می‌کنند و در موقعیت دیگر توجهی به او ندارند.
نمای داخلی Gazing Car، راهکار ژاپنی‌ها برای سیستم های رانندگی خودکار
برای حفظ ایمنی شرکت‌کننده‌ها در طول این آزمایش، از دوربین 360 درجه جهت فیلم‌برداری استفاده شد و 18 هدف (9 زن و 9 مرد در بازه سنی 18 تا 49 سال) نقش عابر پیاده را به وسیله یک هدست واقعیت مجازی بر عهده گرفتند. به طور دقیق‌تر، آن‌ها چندین بار بدون قاعده خاصی در موقعیت‌ها حاضر شدند و فقط سه ثانیه زمان داشتند تا شرایط را ارزیابی کنند و درمورد عبور از خیابان درحالی که ماشین گلف دارد نزدیک می‌شود، تصمیم بگیرند.
محققان دریافته‌اند که مردها به گرفتن تصمیمات خطرناک‌تر یا کمتر محتاطانه تمایل بیشتری دارند و حتی وقتی نشانه‌ای از توقف خودرو نبینند هم از خیابان می‌گذرند. در طرف مقال شرکت‌کننده‌های زن با احتیاط بیش از حد تصمیم می‌گیرند که به آن طرف خیابان نروند ولی در واقع ماشین گلف توقف کرده است. با وجود این، هر دو گروه سر این موضوع توافق دارند که وقتی دو چشم درشت ماشین گلف به سمت دیگری نگاه می‌کردند، آن‌ها احساس ایمنی کمتری داشتند اما زمانی که توجه چشم‌ها به آن‌ها بر می‌گشت، خود را در موقعیت ایمن‌تری می‌دیدند.
شرکت‌کننده‌ها در این آزمایش متمرکز روی سیستم های رانندگی خودکار همچنین به این نکته اشاره کرده‌اند که این چشم‌ها کمی عجیب و غریب و ترسناک به نظر می‌رسند. البته نمی‌توان به این موضوع خرده گرفت از آنجا که محققان برای این آزمایش بیشتر روی عملکرد و حرکت چشم‌ها تمرکز داشته‌اند. حتی خود آن‌ها معتقدند که اگر بیشتر به جنبه ظاهری چشم‌ها پرداخته می‌شد و مثلاً شکل و شمایل و حرکات واقع‌گرایانه‌تری را برای آن‌ها در نظر می‌گرفتند، در زمینه اثرگذاری حتی یک قدم دیگر جلوتر می‌رفتند.
