گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
جالب است بدانید، خودرو هایی از تویوتا، جگوار و تسلا برنده جوایز مختلف شده‌اند اما هیچ‌کس به هیچ وجه نباید حتی به خریدشان فکر کند!
جوایز معتبر همیشه تاثیر زیادی روی اذهان عمومی دارند و احتمالاً با خود فکر می‌کنید اگر موسسه‌ای جایزه‌ای را به یک خودرو اعطا کند، کیفیت آن را تضمین می‌کند. با این حال، واقعیت چیز دیگری است. اکثر جوایز بزرگ توسط ژورنالیست‌هایی تعیین می‌شوند که زمان بسیار کمی را با یک خودرو سپری می‌کنند و حتی شاید زرق و برق و پذیرایی خودروسازان بتواند در نظرشان تاثیرگذار باشد!
به‌عنوان مثال، تویوتا یاریس با وجود خودروهای جذابی مثل کوروت استرینگری، بی ام و ام 4 و مرسدس AMG GT Black Series، جایزه خودروی سال 2021 را از آن خود کرد. در عالی بودن یاریس شکی نیست ولی بعید است که بتواند به اندازه سایر خودروهای مذکور تجربه رانندگی رضایت‌بخشی را ارائه دهد و اینجا این سوال به وجود می‌آید که دقیقاً برای چه گروهی و با چه متر و معیاری بهترین خودروی سال است؟
از این رو، این جوایز می‌توانند نشانه‌ای از کیفیت خودروها باشند اما قطعاً نباید با اطمینان کامل به آن‌ها بسنده کرد. در ادامه 9 نمونه از خودروهایی را مشاهده می‌کنید که جایزه بردند اما ارزش خرید چندانی نداشتند.
خودرو هایی که جایزه بردند اما ارزش خرید نداشتند
9. تویوتا پریوس (1997-اکنون)
تویوتا پریوس که برنده جوایز متعددی شده، خودروی محبوب رانندگان اوبر و لیفت به حساب می‌آید و وظیفه حمل میلیون‌ها مسافر در سال را بر عهده دارد. به ادعای تویوتا، پریوس خودرویی سازگار با محیط زیست است و مصرف سوخت آن به 24 کیلومتر بر لیتر می‌رسد ولی بعید است این خودرو بتواند وعده خود را عملی کند.
نکته دیگری که احتمالاً عده بسیاری را از خرید تویوتا پریوس منصرف می‌کند، فقدان تجربه رانندگی هیجان‌انگیز است. پیشرانه بنزینی 1.8 لیتری به همراه موتور برقی این خودرو مجموعاً قدرت 121 اسب بخار را تولید می‌کنند. سازگاری با محیط زیست به کنار، چرا باید رانندگی با پریوس تا این حد حوصله‌سربر باشد؟
8. فورد تاندربرد (2002-2005)
فورد تاندربرد نسل یازدهم که به‌عنوان خودروی سال 2002 انتخاب شد، به دنبال احیای این رودستر لوکس و نمادین دهه 50 میلادی بود اما نتیجه، خودرویی بود که طراحی آن بدون هویت و شاخصه‌ای ویژه و به نوعی نیمه‌کاره به نظر می‌رسید و در فروش نیز شکست خورد.
فورد تاندربرد علی‌رغم پیشرانه 3.9 لیتری V9 که قدرت تعدیل شده 250 اسب بخار را به تولید می‌رساند، در خصوص عملکرد هم قابل قبول نیست. فورد پس از گذشت سه سال، با کاهش قابل توجه فروش این خودرو، تولید آن را متوقف کرد.
7. پی‌تی کروزر (2000-2010)
پی‌تی کروزر، گواهی دیگر بر این است که ژورنالیست‌ها همیشه درست نمی‌گویند. مشخص نیست این خودروی کامپکت چطور توانسته در سال 2006 برنده جایزه بهترین خرید از دید نشریه‌های راهنمای مصرف‌کننده شود، ولی همواره جزو نامزدهای بدترین خودروها هم بوده است.
البته پی‌تی کروزر ویژگی‌های مثبتی نظیر خط سقف بلند یا ترکیب صندلی‌ها دارد که فضای داخلی این خودرو را بسیار جادار کرده است اما به هیچ وجه نمی‌توان از فضای داخلی آن با مواد چوبی و پلاستیکی غیراصل که یکی از بدترین فضاهای داخلی خودروها است، چشم‌پوشی کرد. عملکرد این خودرو هم چنگی به دل نمی‌زند؛ پیشرانه‌های 4 سیلندری در تیپ‌های مختلف پی‌تی کروزر به کار رفته و پیشرانه 2.4 لیتری بالاترین تیپ آن با قدرت 215 تا 300 اسب بخار شاید بتواند فقط کمی ضعف این خودرو را جبران کند.
6. فیسکر کارما (2011-2012)
تاپ گیر، نام درخشان بین برنامه‌های تلویزیونی حوزه خودرو، در سال 2011 فیسکر کارما را به‌عنوان خودروی سال انتخاب کرد و هر تعریف و تمجیدی را که به ذهنتان بیاید، خرج آن کرد ولی همان‌طور که گفته شد، همیشه امکان اشتباه وجود دارد. پیش از اینکه به نقاط ضعف فیسکر کارما بپردازیم، باید گفت پیشرانه درون‌سوز ECOTEC به همراه موتورهای دوقلوی برقی آن در مجموع قدرت 402 اسب بخار را به تولید می‌رسانند که این امکان را برای این خودرو فراهم می‌کند تا طی 5.9 ثانیه از سرعت 0 به 100 کیلومتر بر ساعت برسد.
با این حال، فیسکر کارما به‌عنوان یک خودروی اسپرت مدعی سازگاری با محیط زیست، اصطلاحاً آنقدر «سبز» نبود و مصرف سوخت آن در بزرگراه معادل 14 کیلومتر بر لیتر بود که ادعاهای آن را به کل زیر سوال می‌بُرد. همان‌طور که می‌دانید، مصرف سوخت در بزرگراهها، کمتر و مسافتی که با میزان سوخت خود می‌توانید در آن‌ها طی کنید، بیشتر است و فیسکر حتی در بزرگراهها هم عملکرد خوبی را از خود به نمایش نگذاشته است.
5. اسمارت فورتو (2007-2014)
اسمارت فورتو که کل طول آن 181 سانتی‌متر است، موفق نشد انتظارات ماشین‌بازهای آمریکایی را برآورده کند. احتمالاً خیلی‌ها با خود می‌گفتند چرا نباید بتوانند یک خودروی سایز بزرگ و قوی تهیه کنند و در عوض باید چنین خودرویی بخرند. بازار ایالات متحده آمریکا همواره نقطه تمرکز بسیاری از خودروسازان است ولی اسمارت فورتو در آن سر دنیا دستاوردی را به دست آورد؛ مجله Auto Motor und Sport این خودروی بسیار کوچک یا به‌طور دقیق‌تر، میکرو را به‌عنوان بهترین خودروی میکروی سال 2014 در چین انتخاب کرد.
عجیب است که در کشوری به گستردگی چین، چنین خودرویی مورد توجه قرار گرفته است. کافی است با اسمارت فورتو به یک تپه یا جاده ناهموار برسید، موتور بنزینی 700 سی‌سی سه سیلندر این خودرو با قدرت 50 اسب بخاری خود چگونه می‌تواند از پس آن بر بیاید؟ در نهایت دلیل اینکه هیچ‌وقت نباید اسمارت فورتو را خرید، این است که به هیچ وجه خودروی مطمئنی نیست که کارایی و استهلاک آن در طول زمان در حد قابل قبولی باقی بماند.
4. جگوار ایکس تایپ (2001-2011)
ایکس تایپ به‌عنوان تلاش جگوار برای رقابت با بی ام و سری 3، حداقل در ظاهر رقیبی جدی به نظر می‌آمد و مجله AutoWeek آن را چشمگیرترین خودروی نمایشگاه خودرو ژنو 2001 نامید. با این وجود، اگر کمی در مشخصات جگوار ایکس تایگ عمیق‌تر شویم، این خودرو چیزی بیشتر از یک نسخه تکراری و صرفاً بروزرسانی شده از فورد موندئو نیست.
جگوار جدا از اهداف خود برای رقابت با بی ام و، این خودرو را با قیمت و مشخصاتی که کاملاً قابلیت رقابت با سایر مدل‌ها را داشت، وارد بازار سدان‌های سایز متوسط کرد. موتور 3 لیتری V6 در بالاترین مدل این خودرو با قدرت 228 اسب بخار، نوید عملکردی قابل توجه را می‌داد. درحالی که روی کاغذ انتظار می‌رفت ایکس تایپ یک خودروی قابل اطمینان باشد، در واقعیت حتی یکی از ضعیف‌ترین خودروها در این زمینه در قرن جاری به شمار می‌رود.
3. پونتیاک آزتک (2000-2005)
نمی‌توان انکار کرد که پونتایک آزتک که برنده جذاب‌ترین اس یو وی سال 2001 از سوی موسسه J.D Power & Associates شد، صفت «جذاب» را با خود به یدک می‌کشید اما چه عاملی باعث می‌شود ارزش خرید این خودرو به مقدار زیادی کاهش پیدا کند؟
همچنین بخوانید:
پونتیاک آزتک با سیستم تمام چرخ متحرک و پیشرانه 3.4 لیتری V6 با قدرت 185 اسب بخار، تمام ویژگی‌های لازم برای یک شاسی بلند سایز متوسط مقرون به صرفه را داشت ولی چرا طراح آن «تام پیترز» (Tom Peters) این‌قدر زشت آن را طراحی کرده است؟ یا چه مسئولی در جنرال موتورز طراحی نهایی آن را تایید کرده است؟ شاید با یک طراحی بهتر، به کل ورق برمی‌گشت.
2. فیات 500 (2007-اکنون)
در سال 2007 درحالی که خودروهای جذابی از فراری، پورشه و مرسدس به چشم می‌آمدند، مجله CAR فیات 500 را به‌عنوان خودروی سال 2007 برگزید. فیات 500 که بیش از طراحی و مهندسی روی سازگاری با محیط زیست و کاهش آلایندگی‌ها متمرکز است، بیشتر در شهرهای کوچک و مسیرهای کوتاه کارآمد خواهد بود. اکثر خودروهای فیات 500 با پیشرانه TwinAir عرضه شده‌اند که تقریباً در هرگونه ناهمواری‌ای به مشکل بر می‌خورد. شاید این خودرو بتواند با دو سرنشین در یک سراشیبی ملایم، بالاخره موفق ظاهر شود!
با این وجود، بعضی از مالکان فیات 500 نمی‌دانند هر چقدر تلاش کنند و تغییرات مختلف در آن ایجاد کنند، نمی‌توانند باعث شوند این خودرو فقط کمی اسپرت به نظر برسد. فیات تنها برای رفت و آمدهای درون شهر می‌تواند به کار برخی بیاید.
1. تسلا مدل ایکس (2015-اکنون)
هیچ شرکت خودروسازی دیگری جز تسلا نتوانسته است در حرکت بازار خودرو از خودروهای مبتنی بر سوخت‌های فسیلی به سوی خودروهای برقی، در این حد موفق و تاثیرگذار عمل کند. از این رو، اصلا جای تعجبی ندارد که تسلا مدل ایکس جوایز متعددی از جمله خودروی سبز سال 2016 و بهترین اس یو وی/مینی ون سال 2017 را به دست آورده است.
این درحالی است که پشت زرق و برق جوایز متعدد تسلا مدل ایکس، نواقص نرم‌افزاری متعددی پنهان است. به هیچ وجه فکر نکنید این نواقص فنی صرفاً در حد چند مورد آزاردهنده هستند که می‌توان از کنارشان گذشت. بسیاری از آن‌ها نه تنها گجت‌های درون مدل ایکس، بلکه کارکرد پایه این خودرو را مختل می‌کنند. البته طرفداران متعصب تسلا مثل شیفته‌های اپل به راحتی از این موضوع چشم‌پوشی می‌کنند.
